Η Ευρώπη «κλείνει» τα σύνορά της και «κλείνεται» στον εαυτό της

Τουλάχιστον «Εσωστρεφές» θα χαρακτήριζε κάποιος το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου» το οποίο θα υιοθετηθεί προσεχώς από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Το νέο Σύμφωνο βασίζεται στους εξής άξονες:

«Αυτή η δέσμη προτάσεων σηματοδοτεί σαφείς, δίκαιες και ταχύτερες συνοριακές διαδικασίες»

«Θα θέσουμε τέλος στις επαναπροωθήσεις με τη δημιουργία ενός μηχανισμού παρακολούθησης κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ελέγχου»

«Το Νέο Σύμφωνο αναγνωρίζει ότι κανένα κράτος μέλος δεν θα πρέπει να επωμιστεί δυσανάλογη ευθύνη και ότι όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιδεικνύουν συνεχώς την αλληλεγγύη τους»

Όχι άλλες Μόριες

Το Σύμφωνο θα οικοδομήσει σχέσεις με τρίτες χώρες επωφελείς και για τις δύο πλευρές

«Τα δύο τρίτα των ατόμων που αιτούνται διεθνούς προστασίας κάνουν κατάχρηση του συστήματός μας και πρέπει να επαναπατρίζονται»

Ειδικά ο τελευταίος είναι πεμπτουσία του Συμφώνου και αυτός που έχει προκαλέσει τις περισσότερες αντιδράσεις. Ήδη η Ευρωπαϊκή Αριστερά έχει ορθώσει αντίλογο στο σχεδιαζόμενο Σύμφωνο, όμως από την άλλη πλευρά υπάρχουν χώρες που βιάζονται να το υιοθετήσουν πριν καν ψηφιστεί και ανάμεσα σε αυτές είναι και η Ελλάδα.

Ν. Μηταράκης: Δεν χρειάζεται να περιμένουμε το Σύμφωνο 

Από τη Μάλαγα της Ισπανίας και την Υπουργική Συνάντηση των 5 Μεσογειακών Κρατών πρώτης Γραμμής – Med5, ο Έλληνας Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης, σημείωσε ότι υπό διαμόρφωση Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης, δεν χρειάζεται να είναι προαπαιτούμενο για δράσεις που κατά την εκτίμησή του, πρέπει να γίνουν εδώ και τώρα.

Τούτέστιν, επεσήμανε πως η ομάδα των Med5 έχει θέσει μια σειρά από κύριους στόχους στους οποίους επικεντρώνεται και συγκεκριμένα:

  • H πρόληψη των παράνομων αφίξεων μέσω της παροχής στήριξης και η συνεργασία με τις χώρες καταγωγής και διέλευσης, ιδιαίτερα μάλιστα αυτές που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες προκλήσεις. Η Τουρκία είναι οπωσδήποτε ένας σημαντικός παράγοντας που θα πρέπει να τύχει υποστήριξης αλλά και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει μεταξύ άλλων και στο πλαίσιο της Κοινής Δήλωσης του 2016.
  • Η αποτελεσματική και αποφασιστική φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, σε πλήρη συμμόρφωση με το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο
  • Η αύξηση των επιστροφών και απελάσεων παράνομων μεταναστών και όσων δεν δικαιούνται διεθνή προστασία, μέσω ενός κεντρικού ευρωπαϊκού μηχανισμού και
  • Η επίτευξη μιας δίκαιης και βιώσιμης κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής που θα αποθαρρύνει την κατάχρηση του ευρωπαϊκού κεκτημένου ασύλου και θα εξασφαλίζει την απαιτούμενη αλληλεγγύη και συμμετοχή όλων των κρατών-μελών σε καταστάσεις μεταναστευτικής πίεσης. Δίχως να αφήνει τα κράτη στα εξωτερικά σύνορα, όπως οι πέντε μεσογειακές χώρες, εκτεθειμένα σε υπέρμετρη επιβάρυνση και δυσανάλογες υποχρεώσεις.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, κατέστησε σαφές ότι  «το Σύμφωνο δεν αποτελεί προϋπόθεση δράσης, καθώς μπορούμε να  επιτύχουμε καλύτερα αποτελέσματα σε τρεις πτυχές (α) την εξωτερική διάσταση, (β) την προστασία των συνόρων και (γ) τις επιστροφές, ήδη με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο».

{Πηγή δημοσίευσης: https://reportal.gr/, 26/9/2021}