Τρία σενάρια για την αποκατάσταση της γέφυρας Κομψάτου

Την επιλογή θα κάνει το περιφερειακό συμβούλιο την επόμενη εβδομάδα – Ο μελετητής δίνει τρεις λύσεις, μία εξ αυτών η κατεδάφιση της γέφυρας και κατασκευή νέας από την αρχή / Κατασκευή νέας γέφυρας προτείνει η Τεχνική Υπηρεσία της ΠΑΜ-Θ

Δύο και πλέον χρόνια μετά την πτώση της, ολοκληρώθηκε η μελέτη αποκατάστασης της γέφυρας που ενώνει Ίασμο και Πολύανθο, για την οποία έχουν γραφτεί, ειπωθεί και λάβει χώρα, μία σειρά γεγονότων που μόνο σε ευρωπαϊκή χώρα δεν ταιριάζουν.

Και το σήριαλ με την ελληνική ονομασία «πεσμένη γέφυρα Κομψάτου» μόνο λήξαν δεν μπορεί να θεωρηθεί, καθώς θα μας απασχολεί έντονα τα επόμενα (πολλά;) χρόνια.

2+ χρόνια μετά την πτώση βγήκε πόρισμα!

Ο «Χ» εξασφάλισε το πόρισμα της μελέτης, την έναρξη της οποίας και κατέγραψε πρώτος στο σημείο. Ένα πόρισμα που δίνει …τρία ενδεχόμενα, ένα εκ των οποίων (και προτεινόμενο) είναι η ολική κατεδάφιση της υφιστάμενης και κατασκευή νέας γέφυρας.

Το θέμα θα συζητηθεί –το πιθανότερο όχι σε χαμηλούς τόνους- την προσεχή Πέμπτη στο περιφερειακό συμβούλιο, στην ημερήσια διάταξη του οποίου υπάρχει ως εξής: «Έγκριση επιλογής επί των προτεινόμενων λύσεων αποκατάστασης της γέφυρας Κομψάτου».

Προ της καταγραφής μίας προς μίας των προτεινόμενων λύσεων, άξιο αναφοράς είναι πως από την προηγούμενη κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ποσό 1,5εκ ευρώ για την «αποκατάσταση γέφυρα ποταμού Κομψάτου».

Το βασικό συμπέρασμα της μελέτης

Στις 21/5/19 υπογράφηκε η σύμβαση ποσού 72.000 ευρώ με ΦΠΑ, μεταξύ Περιφέρειας ΑΜ-Θ και μελετητή («ΕΥΕΡΓΟΣ Α.Ε. – Αποστολίδης Σταύρος»).

Αντικείμενο της μελέτης ήταν αφ’ ενός η μελέτη της υπάρχουσας κατάστασης, όπως έχει διαμορφωθεί μετά την πτώση του φορέα του ανατολικού φατνώματος στις 10-9-2017, ως προς την στατική επάρκεια των υπολειπόμενων δομικών συστημάτων, και αφ’ ετέρου η διατύπωση προτάσεων αποκατάστασης της γεφύρωσης και η μελέτη των έργων αυτών.

Μετά από ένα αναλυτικό έγγραφο, ο μελετητής αποφαίνεται ότι με την εξαίρεση του μεσόβαθρου Μ2, το οποίο έχει βλαφθεί ανεπανόρθωτα και η καθαίρεσή του είναι επιβεβλημένη, όλα τα άλλα δομικά στοιχεία της γέφυρας (δηλ. τα δύο ακρόβαθρα και το δυτικό μεσόβαθρο Μ1) δύναται να επαναχρησιμοποιηθούν στην αποκατάσταση που θα επιλεγεί, με την προϋπόθεση βέβαια της βαθείας θεμελίωσης του Μ1.

Σενάριο Α: Αποκατάσταση της γεφύρωσης ως υφίσταται

Συνοπτικά, το σενάριο αυτό προβλέπει την καθαίρεση του μεσόβαθρου Μ2, την καθαίρεση ή προσωρινή υποστύλωση της ανωδομής Μ1-Μ2, την κατασκευή του νέου Μ2 με βαθειά θεμελίωση, και τέλος είτε την κατασκευή (στην περίπτωση καθαίρεσης) της νέας ανωδομής Μ1-Μ2, είτε την άφεση της ανωδομής Μ1-Μ2 στο Μ2. Το σενάριο αυτό περιλαμβάνει τις πλέον απαραίτητες εργασίες ώστε η γέφυρα να επανέλθει στην αρχική της κατάσταση. Άρα, πολύ απλά να «συμπληρωθεί» το κομμάτι που λείπει.

Εκτιμώμενο κόστος αυτού του σεναρίου: 760.000,00 € (με καθαίρεση της ανωδομής Μ1-Μ2) 900.000,00 € (με υποστύλωση της ανωδομής Μ1-Μ2) (Στα ανωτέρω ποσά περιλαμβάνονται οι εργασίες, τα εργολαβικά οφέλη, τα απρόβλεπτα και ο Φ.Π.Α.).

Σενάριο Β: Αποκατάσταση της γεφύρωσης ως υφίσταται με την προσθήκη ενός ανοίγματος στα δυτικά

Το σενάριο αυτό προβλέπει την καθαίρεση του μεσόβαθρου Μ2, την προσωρινή υποστύλωση της ανωδομής Μ1-Μ2, την κατασκευή του νέου Μ2 με βαθειά θεμελίωση, την ενίσχυση του Μ1 επίσης με βαθειά θεμελίωση, την προσωρινή υποστύλωση της ανωδομής ΑΚ1-Μ1, τη μετατροπή του ΑΚ1 σε μεσόβαθρο, την απομάκρυνση του επιχώματος που λειτουργεί υδραυλικά δυσμενώς, την κατασκευή του νέου ακρόβαθρου ΑΚ0, και τέλος την άφεση της ανωδομής Μ1-Μ2 στα Μ1 και Μ2.

Εκτιμώμενο κόστος αυτού του σεναρίου: 1.500.000,00 € (Στο ανωτέρω ποσό περιλαμβάνονται οι εργασίες, τα εργολαβικά οφέλη, τα απρόβλεπτα και ο Φ.Π.Α.).

Καμπάνα κινδύνου για τα δύο πρώτα σενάρια

Βασικό χαρακτηριστικό των δύο ανωτέρω σεναρίων, είναι το γεγονός ότι διατηρείται η υφιστάμενη χάραξη και η γεωμετρία της γέφυρας. Ο μελετητής όμως, επισημαίνει τα ακόλουθα γεγονότα:

Α) Η μελέτη της γέφυρας ολοκληρώθηκε το 1987, δηλαδή με κανονισμούς και προδιαγραφές που ρύθμιζαν τους κανόνες οδικής ασφάλειας πριν από τριάντα και πλέον χρόνια.

Β) Τόσο η χάραξη που εφαρμόστηκε όσο και η ίδια η κατασκευή, παρουσιάζουν μικρές αποκλίσεις από τη μελέτη, με αποτέλεσμα να υφίστανται συνθήκες μειωμένης οδικής ασφάλειας με βάση τα ισχύοντα πρότυπα και κανονισμούς.

Σαν αποτέλεσμα των ανωτέρω, ο μελετητής καταλήγει στις παρακάτω διαπιστώσεις:

  • Η υφιστάμενη γεφύρωση και το αντίστοιχο οδικό τμήμα παρουσιάζουν σημαντικές αποκλίσεις από τα πρότυπα.
  • Η υφιστάμενη γεφύρωση και το αντίστοιχο οδικό τμήμα δεν παρέχει το απαιτούμενο επίπεδο οδικής ασφάλειας.
  • Η διατήρηση του τμήματος της υφιστάμενης γεφύρωσης επιβάλει δεσμεύσεις σύμφωνα με τις οποίες δεν είναι δυνατή η αναβάθμιση της Οδικής Ασφάλειας στα υπό των Κανονισμών προβλεπόμενα.
  • Εφ’ όσον ο Εργοδότης αποφασίσει την διατήρηση της γεφύρωσης, θα πρέπει να ληφθεί η σχετική απόφαση απόκλισης από τα πρότυπα και να συνταχθεί η απαιτούμενη μελέτη Σήμανσης – Ασφάλισης Οδού.
  • Η Ομάδα Μελέτης θεωρεί ότι η αστοχία της γεφύρωσης αποτελεί σημαντική ευκαιρία για την αναβάθμιση της Οδικής Ασφάλειας με την κατασκευή νέου τεχνικού γεφύρωσης.

Σενάριο Γ: Καθαίρεση της υφιστάμενης γέφυρας και κατασκευή νέας

Το σενάριο αυτό προβλέπει την πλήρη καθαίρεση της υφιστάμενης γέφυρας και την κατασκευή νέας τεσσάρων ανοιγμάτων, η οποία θα εδράζεται σε δύο ακρόβαθρα και τρία μεσόβαθρα. 

Το επίχωμα στα δυτικά θα πρέπει και πάλι να απομακρυνθεί, καθόσον θεωρείται ότι δρα επιβαρυντικά στη ροή του ποταμού, κατευθύνοντάς την προς τα ανατολικά, επιβαρύνοντας έτσι δυσανάλογα τα ανατολικά ανοίγματα. Τα μεσόβαθρα θα κατασκευαστούν επί βαθειάς θεμελίωσης διά φρεατοπασσάλων.

Εφόσον επιλεγεί αυτό το σενάριο, και προκειμένου να βελτιωθούν τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της γέφυρας (επισημαίνεται ότι κατά τη μελέτη η καμπύλη προσαρμογής στη θέση της γεφύρωσης προβλέφθηκε να είναι 200 m, ενώ η υπάρχουσα μετρήθηκε 180 m), ο μελετητής προτείνει πέρα από τη διατήρηση της υπάρχουσας χάραξης, τη μικρή μετατόπιση (10 – 15 m περίπου) της χάραξης είτε προς τα βόρεια είτε προς τα νότια, επιτυγχάνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο καμπύλη προσαρμογής 300 m.

Εκτιμώμενο κόστος αυτού του σεναρίου: 3.800.000,00 € (διατήρηση υφιστάμενης χάραξης) 4.450.000,00 € (επιλογή νότιας χάραξης) 4.800.000,00 € (επιλογή βόρειας χάραξης) (Στα ανωτέρω ποσά περιλαμβάνονται οι εργασίες, τα εργολαβικά οφέλη, τα απρόβλεπτα και ο Φ.Π.Α.)

Η Υπηρεσία Τεχνικών Έργων προτείνει νέα γέφυρα

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, η Υπηρεσία Τεχνικών Έργων της ΠΑΜ-Θ θεωρεί ότι η υιοθέτηση του σεναρίου Γ με την επιλογή της διατήρησης της υφιστάμενης χάραξης, «αντιμετωπίζει σε ικανοποιητικό βαθμό τόσο τα υδραυλικά όσο και τα σχεδιαστικά προβλήματα που ταλαιπώρησαν κατά καιρούς τη γέφυρα Κομψάτου, αποτρέποντας έτσι μελλοντικές δυσάρεστες καταστάσεις, χωρίς παράλληλα να υπάρχει εμπλοκή άλλων φορέων».

Νέο ερωτηματικό

Σύμφωνα με την Υπηρεσία «η επιλογή της νότιας ή βόρειας χάραξης μπορεί να βελτιώνει επιπλέον τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της καμπύλης προσαρμογής, θεωρούμε όμως ότι αφ’ ενός το εκτιμώμενο κόστος αυξάνεται δυσανάλογα [(π.χ. για την επιλογή της βόρειας χάραξης προκύπτει αύξηση 1.000.000,00 € για μετατόπιση μόλις 10-15 m, ενώ παράλληλα περιλαμβάνονται εργασίες εκσκαφής  ορυγμάτων σε μεγάλο μήκος (άνω των 300 m)], αφ’ ετέρου το συγκεκριμένο οδικό τμήμα με την υφιστάμενη καμπύλη προσαρμογής, έχει λειτουργήσει ικανοποιητικά κατά τα χρόνια λειτουργίας της γέφυρας, χωρίς να έχουν αναφερθεί ή παρουσιαστεί προβλήματα οδικής ασφάλειας».

Άρα, η Υπηρεσία εισηγείται μεν την κατασκευή νέας γέφυρας, αλλά με… ρήτρα οικονομίας, η οποία ελπίζουμε –εάν τελικά επιλεγεί- να μην μας ξαναστοιχίσει!

Τέλος, όσον αφορά στην έκφραση «προβλήματα που ταλαιπώρησαν κατά καιρούς τη γέφυρα» που χρησιμοποιεί η Υπηρεσία και προφανώς συμμερίζεται η διοίκηση, η ταλαιπωρία ήδη δύο και πλέον ετών, μαζί με την προσεχή πολυετή ταλαιπωρία, είναι των ανθρώπων αυτού του τόπου, που ελέω διαχρονικά άστοχων πολιτικών επιλογών, παραμένουν γεμάτοι παράπονα και ερωτηματικά.

{Πηγή δημοσίευσης: https://reportal.gr, του Διονύση Βοργιά, 4/11/2019}