Με 15-30% ακριβότερα προϊόντα στα ράφια των σούπερ μάρκετ περνούν στην «μετά κορωνοϊό» εποχή, οι καταναλωτές, που αγοράζουν ακριβότερα είδη διατροφής φρούτα, κηπευτικά, νωπά προϊόντα και όχι μόνον, καταγγέλλοντας στην «Θ» πως «ο τιμάριθμος καλπάζει, αλλά…δεν ανοίγει ούτε μύτη».
Γεγονότα τα οποία διαπιστώνουμε και ιδίοις όμασι καθημερινά, ως καταναλωτές, επισκεπτόμενοι και εμείς τα μάρκετ για τα ψώνια της ημέρας.
Για όλα τα παραπάνω μίλησαν στην «Θ» η πρόεδρος της Ένωσης Καταναλωτών Καβάλας κ. Κατερίνα Γεροστεργίου καθώς και ο επιχειρηματίας τροφοδοσίας της αγοράς κ. Παύλος Ζησίμου, με την μεν πρώτη να αναφέρεται στην ελεύθερη οικονομία, τις προσφορές στα μάρκετ, στους κρατικούς ελέγχους αλλά και στο άτονο ελληνικό καταναλωτικό κίνημα και τον δεύτερο να εκφράζει την πεποίθηση ότι πράγματι οι τιμές των προϊόντων θα αυξηθούν λόγω της μη λειτουργικότητας της οικονομίας.
«Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ ΛΟΓΩ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ – ΕΛΕΥΘΕΡΗ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ»
Ειδικότερα η κ. Γεροστεργίου ανέφερε στην «Θ» ότι «επειδή βρισκόμαστε σε μια ιδιαίτερη κατάσταση, τα νωπά προϊόντα δεν πωλούνται (κυρίως σε αυτά παρατηρείται κάτι τέτοιο). Έτσι σε σχέση με τις τιμές στα σουπερ μάρκετ, μπορεί να διαπιστώσουμε κάποιες μικρές αυξήσεις, αν και δεν μπορούμε να πούμε κάτι συγκεκριμένο λόγω των προσφορών. Εμείς ως ενώσεις καταναλωτών έχουμε πει επανειλημμένα ότι για να μπορέσει να έχει ο καταναλωτής συγκεκριμένη εικόνα για το αν έχουν αυξηθεί ή μειωθεί πραγματικά οι τιμές, θα πρέπει να υπάρχει μια σταθερότητα. Με την πολιτική των προσφορών που κάνουν τα σούπερ μάρκετ, αυτό δεν μπορεί να γίνει σαφές. Δηλαδή ο καταναλωτής βρίσκεται σε ένα συνεχές «τρέξιμο» προκειμένου να βρει τις προσφορές και να κρατήσει τις τιμές σε μια σταθερότητα. Οπότε αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Βλέπουμε ότι υπάρχει μια αύξηση, ενώ στην συνέχεια βλέπουμε προσφορές σε κάποια προϊόντα – κράχτες και ο καταναλωτής θα πρέπει να τρέχει από το ένα κατάστημα στο άλλο προκειμένου να «πετύχει» τις προσφορές και να κρατήσει χαμηλά τις τιμές. Από την άλλη για το θέμα των τιμών, ζούμε σε μια ελεύθερη οικονομία, όπου ο έλεγχος του κράτους σε ο,τι αφορά στις τιμές είναι πολύ συγκεκριμένος».
«ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ ΣΤΑ ΜΑΡΚΕΤ – ΥΠΟΤΟΝΙΚΟ ΤΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»
«Το παιχνίδι παίζεται στις τιμές των προϊόντων των σουπερ μάρκετ, με το θέμα των προσφορών για το οποίο εμείς επανειλημμένα ως ενώσεις έχουμε τονίσει στις εκάστοτε ηγεσίες οτι αυτό δεν μπορεί να γίνει για να έχουμε μια εικόνα της αγοράς όπου ο καταναλωτής θα μπορεί να συγκρίνει τις τιμές. Επανειλημμένα συζητούμε για σύγκριση τιμών, αλλά με αυτόν τον τρόπο δεν μπορεί να γίνει σύγκριση. Έχουμε διαπιστώσει κατά διαστήματα, όταν κάνουμε τιμοληψίες, ότι ακόμη και μια προσφορά που μπορεί να λέει «στα δύο προϊόντα, το ένα δωρεάν» να έχει το μισό προϊόν δωρεάν και όχι το ένα. Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή. Δηλαδή ο καταναλωτής θα πρέπει να βλέπει πόσο κοστίζει το ένα τεμάχιο και πόσο κοστίζει η προσφορά, για να έχει πραγματική εικόνα. Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό να γίνει από τον καταναλωτή, ειδικά όταν μπαίνει υπο πίεση στο μάρκετ προκειμένου να ψωνίσει και να φύγει (για να μην παραμείνει πολλή ώρα στο κατάστημα)» συνέχισε η ίδια, ενώ στην ερώτηση της «Θ» σχετικά με το αν υπάρχει καταναλωτικό κίνημα, απαντά ότι «δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει καταναλωτικό κίνημα και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια είναι ακόμη πιο υποτονικό στην Ελλάδα εξαιτίας και των πολιτικών αποφάσεων που έχουν ληφθεί και για τις ενώσεις καταναλωτών. Βέβαια δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Έχουμε μια υποτονικότητα στο καταναλωτικό κίνημα και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, γιατί οι ενώσεις καταναλωτών και εκεί, βάλλονται. Από την άλλη, οι καταναλωτές δυστυχώς, αν και τονίζουμε κάποια πράγματα, δεν τα λαμβάνουν υπόψιν τους. Δεν ξέρω τι συμβαίνει. Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια νιώθουμε μια χαρά ότι ο καταναλωτής έμαθε να προσέχει την ημερομηνία λήξης για παράδειγμα. Παραλίγο να μην υπήρχε και αυτό, όταν η πολιτική ηγεσία προσπάθησε κάποια στιγμή, να βάλει στα ράφια των καταστημάτων προϊόντα τα οποία είχαν λήξει. Τελικά δεν πέρασε αυτό και ο καταναλωτής δεν βρέθηκε αντιμέτωπος και με αυτό. Ένα βασικό στοιχείο που προσπαθούσαμε να του μάθουμε ήταν η ημερομηνία λήξης, η ημερομηνία παραγωγής και τα συστατικά των προϊόντων. Αλλά ακόμη και με την μάσκα, ενώ στα ΜΜΜ πρέπει να φορούν υποχρεωτικά την μάσκα, παρόλα αυτά ακόμη και στην δική μας περιοχή, δεν γίνεται. Δεν υπακούν».
«ΘΕΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΥ – ΤΗΝ «ΜΥΤΗ» ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΕΙ Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ»
Από την πλευρά του ο κ. Ζησίμου επισήμανε ότι «όταν υπάρχουν ειδικές συνθήκες ασφάλειας, όταν τα έξοδα είναι πολύ μεγαλύτερα λόγω όσων ζούμε και όταν οι καταναλωτές, ενδεχόμενα, στο τέλος να μην είναι και τόσο «εκπαιδευμένοι» και τα αποδέχονται, αυτά είναι τα αποτελέσματα. Φανταστείτε ότι όταν χρειάζονται ειδικές συνθήκες, όταν η κατανάλωση μπορεί να πέφτει και ταυτόχρονα οι καταναλωτές να μην έχουν την ίδια πρόσβαση, το κόστος λειτουργίας πιθανόν – ανάλογα με το προϊόν και την περίπτωση – να καταλήγει στον καταναλωτή. Δεν νομίζω να έχει σχέση με το «κίνημα» αλλά με την γενικότερη εκπαίδευση του καταναλωτικού κοινού. Όταν για παράδειγμα πουλά κάποιος μια μάσκα 10 ευρώ και υπάρχει καταναλωτής που την αγοράζει, δεν είμαι σίγουρος για το που μπορώ να επιρρίψω τις ευθύνες. Παρόμοια συζήτηση είχα με έναν προμηθευτή μου. Ανέβασε ένα συγκεκριμένο προϊόν δυο φορές. Μια τον Φεβρουάριο (για κάποιο λόγο) και μια τώρα. Του είπα ότι δεν μπορώ να αποδεχθώ 7% άνοδο, όταν εσύ ανέβασες ήδη τον Φεβρουάριο. Είναι αδιανόητο για εμένα και δεν υπάρχει λόγος. Κάπου εκεί το διαπραγματεύθηκα και δεν ανέβηκε η τιμή. Κάπως έτσι θα πρέπει να κάνει και ο καταναλωτής. Από εκεί και πέρα, υπαιτιότητα των τελευταίων γεγονότων που βιώνουμε, η προσωπική μου γνώμη είναι ότι θα υπάρχουν αυξήσεις πραγματικές. Εννοώ αυξήσεις που θα προκύψουν από αυτό. Αν η παραγωγή είναι μειωμένη, αν η αγροτική παραγωγή είναι μειωμένη, εάν οι πρώτες ύλες που προκύπτουν από όλες αυτές τις μειώσεις, έρχονται αυξημένες κ.ο.κ. όπως καταλαβαίνετε θα υπάρχει πρόβλημα. Αλλά αυτήν την στιγμή, αν υπάρχουν αυξήσεις εδώ και τώρα, νομίζω ότι δεν οφείλονται σε πρώτες ύλες αλλά σε μια γενικότερη «κατάσταση». Ζούμε σε μια ελεύθερη κοινωνία. Την «μύτη» πρέπει να την ανοίξει ο καταναλωτής. Αν εγώ πουλήσω με 5 ευρώ κρεμμύδια για παράδειγμα και ο καταναλωτής τα αγοράσει, φταίει ο καταναλωτής».
«ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΘΑ ΑΥΞΗΘΟΥΝ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ»
«Στις κοινωνίες ανοικτής οικονομίας, κάποια στιγμή δημιουργείται ένα πρόβλημα το οποίο ο ίδιος ο καταναλωτής καλείται να το εξομαλύνει. Όπως δηλαδή το 2010 πίναμε φραπέ με 3 ευρώ και τώρα κοστίζει 1 ευρώ. Αυτό προέκυψε από τους καταναλωτές. Οι καταναλωτές «πίεσαν» για να γίνει 1 ευρώ. Κάπως έτσι πρέπει να γίνει και τώρα» συνέχισε ο ίδιος, σημειώνοντας ότι «ο καθένας «εκμεταλλεύεται» την κάθε συγκυρία. Η ουσία είναι ότι οι τιμές θα αυξηθούν – για εμένα είναι δεδομένο – εξαιτίας της μη λειτουργικότητας της οικονομίας. Δεν λειτουργούσε τίποτα και όταν δεν λειτουργεί τίποτα, καταλαβαίνετε ότι υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχουν ελλείψεις αγαθών, οι οποίες φέρνουν αύξηση».
{Πηγή δημοσίευσης: https://www.thraki.com.gr/, 20/5/2020}
